A Federación de Consumidores e Usuarios CECU, A Asociación de Persoas Consumidoras e Usuarias Vasca EKA/ACUV e Amigas da Terra Galicia lanzan hoxe unha campaña conxunta para denunciar o seu impacto.

CECU, EKA e Amigas da Terra Galicia estrean unha campaña nas marquesiñas de Madrid, Bilbao e Vigo que pon o foco nos impactos ecosociais da industria da moda rápida, á vez que esixe medidas contundentes dirixidas ás institucións.  

  A industria da moda é un dos principais sectores responsables do cambio climático, xerando un 10% das emisións globais e o 20% dos verquidos de augas residuais segundo os datos recompilados polo Parlamento europeo. Esta contaminación impacta directamente na auga e a terra: por exemplo, 500 mil toneladas anuais de microplásticos van aos océanos só polo lavado da nosa roupa. 

 A presión do mercado da moda rápida, co lanzamento de novas tempadas cada dúas semanas, expón ás persoas consumidoras a volumes insostibles de pezas de baixa calidade e con químicos tóxicos, perigosos para a saúde das persoas que os fabrican, as consumidoras e o medio ambiente’.  A maior parte do impacto ambiental e social dos produtos téxtiles que se consomen na UE prodúcese en países empobrecidos, maioritariamente de Asia, en condicións de explotación laboral e violación de dereitos humanos como son o traballo forzado e a explotación laboral infantil.  

  A estes danos sobre o medioambiente e a poboación, únese a proliferación do “lavado verde” no mundo da moda. A través desta publicidade enganosa ofrécese unha falsa imaxe ou incompleta sobre a sustentabilidade real dos produtos téxtiles, sendo unha vulneración de dereitos xa que impide o acceso á información, mina a confianza das consumidoras e crea confusión respecto a as opcións máis sostibles, entre elas a de comprar menos roupa.  

  As persoas consumidoras son cada vez máis conscientes dos impactos ecosociais que xera o modelo de produción e consumo de produtos téxtiles e tentan adaptar o seu comportamento de compra para reducilo. Segundo os resultados da sondaxe realizada por CECU, o 76,6% da poboación no noso país relaciona a moda con atributos negativos e contrarios á sustentabilidade: como moda de usar e tirar (38,9%), insostible, contaminante (35,3%) ou fabricada en condicións inxustas (32,1%).  

  Por iso, necesitamos políticas públicas que xeren cambios sistémicos e fagan da moda sostible e xusta a norma. 

Demandamos as seguintes medidas:  

  •     Prohibir a publicidade de moda rápida. Son necesarias medidas que eliminen a presión psicolóxica de renovar e poñan en valor as verdadeiras necesidades.  
  •     Combater a sobreproducción limitando a cantidade de tempadas e os volumes de roupa.  
  •     Establecer requisitos de ecodiseño obrigatorios enfocados á durabilidade e reparabilidad: aumentar a calidade dos téxtiles é o aspecto máis relevante para mantelos máis tempo en uso. Centrarse en evitar os cambios dimensionales durante o lavado e o secado dos téxtiles, a perda de cor polo lavado, a transpiración ou o rozamento.  
  •     Deseño enfocado á reciclaxe, substituíndo os produtos químicos, a trituración de microplásticos e garantindo unha reciclaxe segura.   
  •     Garantir a igualdade de xénero, a xustiza social e laboral: Introducir requisitos que apoien a dilixencia debida como complemento da Directiva sobre a dilixencia debida nas empresas sostibles, rexistrando o cumprimento das normas ambientais, sociais e laborais nos lugares de fabricación ao longo da cadea de subministración.  
  •     Garantir o acceso das consumidoras vulnerables e que o cambio cara a téxtiles máis sostibles non repercuta no prezo da roupa encarecéndoa: debe aplicarse unha distribución xusta dos custos entre consumidoras e empresas.