Desde Amigas da Terra mostramos a nosa dor ante o gran desastre da DINA e denunciamos a neglixencia política á hora de evitar os seus peores impactos antepoñendo os beneficios económicos das empresas por encima das vidas humanas.

A catastrófica DINA é unha mostra das consecuencias da inacción climática. O quecemento global aumenta a intensidade das choivas torrenciais e multiplica as probabilidades de que se repitan.

Ante a próxima COP29 en Acerbaixán, é urxente tomar medidas de redución de emisións e establecer plans de adaptación para evitar este tipo de catástrofes.

As consecuencias incontables da DINA que hai unha semana arrasou Valencia son unha terrible mostra dos impactos da crise climática. Mostramos a nosa dor e solidariedade coas persoas afectadas e denunciamos a falta de preparación política á hora de facer fronte a desastres desta magnitude. Tamén criticamos a neglixencia política e empresarial ao tomar decisións nas que se antepuxeron os beneficios económicos por encima das vidas humanas.

O pasado 29 de outubro varios municipios en distintas zonas da provincia de Valencia viviron fortes episodios de choivas torrenciais que afectaron especialmente os pobos de Utiel, Turís e Chiba, provocando unha acumulación de auga en barrancos que desencadeou terribles inundacións en moitos municipios da Horta Sud e a Ribeira. Veciños que viviron a traxedia en primeira persoa narran o vivido como un auténtico tsunami, xa que nas localidades afectadas polas inundacións non choveu. Esta DINA histórica provocou, ata o momento, 217 mortes e 89 desaparicións e deixou sen fogar a moitas familias.

España viviu o seu peor evento climático no século a poucos días de que comece a COP29 en Bakú, Acerbaixán. A rexión mediterránea é unha das máis afectadas polo cambio climático e lamentablemente os impactos do quecemento non se están facendo esperar, tal e como sucedeu no leste e sur da xeografía española, con consecuencias inconmensurables para a poboación valenciana.

Ante esta situación, queremos poñer en valor a solidariedade da cidadanía valenciana que está a demostrar como as solucións veñen desde o colectivo, tanto das persoas locais como migrantes, co apoio mutuo e os coidados, tan necesarios nunha sociedade cada vez máis deshumanizada e polarizada.

O fenómeno da DINA leva dándose desde hai séculos no Mediterráneo, con todo a ciencia confirma que nos últimos anos viuse influenciado pola crise climática. De feito, o World Weather Attribution sinala que estas choivas torrenciais foron un 12% máis intensas que na era preindustrial, e a probabilidade de que se repitan vese duplicada.

A ciencia leva décadas alertando de escenarios climáticos cada vez máis graves, onde España ocupa unha das posicións máis vulnerables de Europa. A zona mediterránea, en particular, está a converterse nunha bomba de reloxería, experimentando a tropicalización, con fenómenos meteorolóxicos extremos cada vez máis frecuentes e intensos. No ano 2020 xa se deu un episodio importante coa borrasca Gloria que deixou 13 mortos no litoral.

A neglixencia política a curto e longo prazo e o modelo de produción e consumo, baseado en combustibles fósiles, foi a principal causa dun desastre destas características. Por unha banda a inacción fronte á emerxencia climática tanto a nivel autonómico, estatal e internacional, así como a falta de previsión permitindo a urbanización en zonas de alto risco de inundación. E doutra banda, a priorización dos beneficios económicos por encima da vida da poboación, tal e como se presenciou na DINA, cando o Goberno autonómico non alertou a tempo á poboación e cando as empresas esixiron ás persoas acudir ao seu centro de traballo.

Non tratar con contundencia a crise climática, poñendo en perigo a vida das persoas é un crime.

A crise climática ten impactos moi diferenciados, onde as persoas máis afectadas son as comunidades do Sur, e neste caso, como está a suceder en Valencia os barrios obreiros.

Sinalamos as medidas necesarias a aplicar para que unha catástrofe destas características non volva repetirse:

1. É urxente tomarse en serio a emerxencia climática e responder de maneira contundente desde todos os sectores implicados, isto inclúe a industria dos combustibles fósiles. É imprescindible actuar en conxunto para reducir radicalmente as emisións de gases de efecto invernadoiro. A COP29 é a oportunidade do Goberno de España e Europeo para demostrar o seu compromiso coas poboacións do Sur e o Norte Global.

2. É necesario establecer plans de adaptación, que permitan que a cidadanía permaneza segura e se evite a perda de vidas humanas. Non é de recibo continuar fomentando un urbanismo depredador que constrúa en zonas inundables, así como un turismo masificado que exacerbe o problema. Necesítanse plans de ordenación urbana e xestión do territorio que sitúen ás persoas no centro, un turismo sostible, e a xestión eficaz de alertas temperás ante estes eventos extremos. Neste sentido a formación e educación da cidadanía para saber como actuar ante situacións de catástrofe tamén é clave.

3. Non podemos esquecer a responsabilidade das administracións, pero tamén dos medios de comunicación á hora de ofrecer información veraz e contrastada á cidadanía. En momentos de caos é indispensable levar a cabo un labor exemplar que contribúa á reconstrución e se centre principalmente en salvar vidas humanas.

Non podemos seguir ignorando a crecente crise climática cuxas consecuencias directas están a custar vidas humanas, tamén no noso territorio. A virulencia dos fenómenos climáticos extremos, como se prevía, é cada vez maior e as súas consecuencias máis devastadoras. Urxe actuar na COP29, e isto significa priorizar a vida das persoas e non os beneficios económicos. É necesario establecer as medidas oportunas para evitar que algo así volva repetirse.